Witte lupine, nieuw eiwitgewas

Witte lupine is een eiwitgewas met een heel hoog eiwitgehalte. Deze wordt het meest gebruikt als veevoer en is een hele goede vervanger voor soja. Om meer eiwit van eigen land te produceren is witte lupine een goede optie.

Als het alkaloïde-gehalte (een bittere stof) laag is (<0.02%) is witte lupine ook geschikt voor menselijke consumptie. In dat geval is witte lupine goed te gebruiken als vleesvervanger of gewoon in een gerecht. Witte Lupine is stevig en daardoor ook minder melig als andere bonen.  Witte Lupine is meer geschikt voor het Nederlands klimaat als soja.

De opbrengst varieert van 2 tot 5,1 ton per hectare. Dit is sterk afhankelijk van de grondsoort en groeiomstandigheden. Het ras Frieda heeft een lagere alkaloïde-gehalte en is geschikt voor humane consumptie. 

Witte lupine wortelt heel diep en is daardoor goed bestand tegen droogte. Door deze diepwortelende eigenschap is witte lupine tegelijkertijd ook een bodemverbeteraar. In de wortel maakt witte Lupine ook citroenzuur aan waarmee het fosfaat beschikbaar maakt voor de plant

Omdat witte lupine een vlinderbloemige is heeft deze erg weinig stikstof nodig. Het groeit goed op arme grond en na gewassen met weinig stikstofnalevering zoals mais of aardappelen. Wel dient  lupine vooraf te worden behandeld met een innoculant die de aanmaak van rhizobiën stimuleert. Dit moet vooral gebeuren op gronden waar niet eerder  lupine is verbouwd. Dit stimuleert de beginontwikkeling en zorgt hiermee voor een sterk verhoogde opbrengst.

Witte lupine zorgt ook voor een nalevering van stikstof voor het volggewas. Dit levert een lagere stifstofgift op en zou moeten worden meegerekend in de saldo opbrengst van het gewas.

Witte lupine moet worden gezaaid met een rij afstand tussen de 12 en 25 cm. De gemiddelde zaaihoeveelheid is ongeveer 60 zaden per m2. Dit komt neer op ongeveer 220-250 kg/ha.

Voor het reserveren van zaaizaad kunt u contact opnemen met onze specialisten of met onze binnendienst.