De teelt van eiwithoudende gewassen staat enorm in de belangstelling. DSV heeft sinds 2021 een nieuw innovatief gewas aan haar programma toegevoegd: witte lupine. Witte lupine is een relatief onbekende teelt in Nederland. Door de opkomst van tolerante rassen tegen Brandvlekkenziekte (Anthracnose) lijkt er weer toekomstperspectief te zijn!
Waarom witte lupine?
Witte lupine is een eiwitgewas met een heel hoog eiwitgehalte. Witte lupine wordt het meest gebruikt als veevoer (feed) en is een hele goede vervanger voor soja. Om meer eiwit van eigen land te produceren is witte lupine dan ook een goede optie. Voor menselijke consumptie (food) is witte lupine ook geschikt als vleesvervanger of in een gerecht, mits het alkaloïde-gehalte (een bittere stof) laag is (<0.02%) is.
De opbrengst van lupine varieert van 2 tot 5,1 ton per hectare. Uit diverse beproevingen in Nederland blijkt dat de opbrengst sterk afhankelijk is van de grondsoort en groeiomstandigheden. Witte lupine wortelt heel diep en is daardoor goed bestand tegen droogte. Ook de beschikbaarheid van voedingsstoffen zoals fosfaat wordt daardoor beter. Door deze diepwortelende eigenschap is witte lupine tegelijkertijd ook een bodemverbeteraar.
Enten met rhizobium bacteriën
Omdat witte lupine een vlinderbloemige is heeft deze erg weinig stikstof nodig. Het groeit goed op arme grond en na gewassen met weinig stikstofnalevering zoals mais of aardappelen. Wel dient lupine vooraf te worden behandeld met een innoculant die de aanmaak van rhizobiën stimuleert. Dit moet vooral gebeuren op gronden waar niet eerder lupine is verbouwd. Dit stimuleert de beginontwikkeling en zorgt hiermee voor een sterk verhoogde opbrengst.
Witte lupine zorgt ook voor een nalevering van stikstof voor het volggewas. Dit levert een lagere stifstofgift op en zou moeten worden meegerekend in de saldo opbrengst van het gewas.
